We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Rosebud

by Striknina

/
  • Streaming + Download

    Purchasable with gift card

     

  • Compact Disc (CD) + Digital Album

    Jewell Box edition. 13 tracks + bonus. Lyrics and band photos. Artwork by Mike Strik

    Includes unlimited streaming of Rosebud via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    ships out within 7 days
    edition of 1000 
    Purchasable with gift card

      €5 EUR or more 

     

1.
Rosebud 03:48
No sé que hacer, no se me quita de la cabeza Ahogándome en mis rarezas tengo que salir Soñar, inventar, un mundo a nuestra manera Que nada imponga lo necesario para ser feliz Me sube por la garganta el aroma de un recuerdo Algo no clasificable, algo mucho más sincero Pero el reloj que se marea, de tantas vueltas que se ha dado Olvida al niño que se enfada, prefiere al joven engañado Y no sabrá decir que sí, aunque sea capaz La juventud se le escapó, ¿a dónde irá? A buscar su ego en otra realidad Desperdiciar su voto de confianza En la basura de lo inventado, dónde sus palabras faltan Crear la luz en una mente oscura y opaca Rodeado con sus riquezas, tras un velo de sonrisas falsas Y no sabrá decir que sí, aunque sea capaz La juventud se le escapó, ¿a dónde irá? A buscar su ego en otra realidad Rosebud.
2.
Kobatik at 05:11
Nor giza? Nor paperezkoa? Ezin desberdindu kobazulo hontan. Noiz hasi zen izena? Noiz hil izana? Sormena atxilotzeko nahiz eta maitasuna izan. Atzerrian galduta Egoeran zintzilik Egia ahal da kanpoan? Gezurren mundu honetan? Ez ahal da errealitatea gure esku dagoena Ba hartu eta, askatuta! Nola sinetsi kanpoko inguruan Nire hutsegitez elikatzen bada? Baina bera da kateak apurtzea Sarturik kobazuloan ondino bagara. Errudun den eskua Guztion eskua ez ahal da? Eta ez ahal da esku hori Salbatu ahal gaituena? Ez ahal da errealitatea gure esku dagoena Ba hartu eta, askatuta!
3.
Ez dakizu zergatik haren menpe zabiz Zure bizitzatik botata, kalearen erditik! Ispilua apurtuta negarrez blai zagozenean Bihotza zeneukan, zure eskuetan! Zure historia ez da bakarra Hainbat txori hegalik gabe Inor ez da zure jabea Dena aldatu daiteke Kaiolatik irten! Barruko piztia atera gorrotoaren jabe Esnatu zaitezte! Kaiolan libre! Zure malkoak itzuliko ez dira Zure eskuekin, askatu egin zinen! Menpekotasuna betirako lotan Eta sentimenduak, betirako libre! Zure historia ez da bakarra Hainbat txori hegalik gabe Inor ez da zure jabea Dena aldatu daiteke Kaiolatik irten! Barruko piztia atera gorrotoaren jabe Esnatu zaitezte! Kaiolan libre!
4.
Jugando a ser insumisos veo a peña todos los días Todos sonriendo al buitre que sólo les roba la vida La gente llora por la calle y le da por reír en casa Cien años se habrán quemado, pero aquí el tiempo no pasa Fingiendo ser infelices veo a críos todos los días E intentando entenderlos personas de las mil respuestas Preguntas que no entendemos, algo que se nos escapa O una respuesta varada, en un charquito sin agua Nos señalamos con el dedo Y me dictan lo que soy Poco nos queda ya por explotar, Mientras seguimos en lucha por la nada Y nuestros hijos nos preguntarán ¿Tenía sentido?, ¿Tenía sentido? Señalando a la gente por su forma de pensar Gestando una semilla que no sabemos cultivar Sonriendo a los pobres, para comernos todo su pan Confiando en los ladrones, víctimas de nuestro malestar, Víctimas de nuestro malestar.
5.
Batzuon agurra garratzegia izan eta gero Euriak busti duena gatz bihurtu da Beroa izerdian bilakatu eta gero Gure helmugak bustita gelditu egin dira Nahiz eta hitzetan baturik segi Gure kordak luzatu egin dira Egunerokoaren oztopo Izatearen izana Ideiei bultzaka ez da arrazoiaren leku Haizearen indarrak hauek zorrozten ditu Interesaren taupada mugituko gaitu Gure barne izana zenbakien esku Baina ez da lorturiko asko Itzalean ahazteko garaia Nahiz eta berriz kolpea jaso Konfiantza kontua da Ongi etorri nire mundura
6.
Desear es el principio de cualquier delito Donde la raya la marca el que ha aprendido del azar. No veo diferencia entre víctima y asesino, Diferentes ríos que fallecen en el mismo mar. ¿Pero cómo puedo dudar de quién tiro del gatillo? Más allá de empatizar, ¿me habré convertido yo en lo mismo? Sólo conmigo al final, sólo conmigo al final. Aprender que el fin también explica el porqué Que desde el centro al extremo era uno y no lo ves Si la bondad y la maldad son cosa de elegir, Si estas dos no existen si yo no me entero, ¿Cómo guiarme por el brillo en este mundo gris, Si la balanza está tal y como deseo? Ocupará mi corazón el que no han conquistado Lo que constituye mi fe, el monstruo ha despertado Cómo parar si me acelero en esta cuesta abajo En la que más cerca es más lejos de quien he apreciado. Aprender que el fin también explica el porqué Que desde el centro al extremo era uno y no lo ves.
7.
Era el verano del 56, noche del baile y cuento hasta tres Cumplidos 18, ¡Hoy quemaré mi espera! Me paso por su casa a las 6, sube al coche y sonríe después Hoy si que está guapa, todo va sobre ruedas Nada es lo que parece Vuelta a la pesadilla, ya no sonríe nadie Me clava su mirada Un insecto grande y verde, se me acerca por la espalda Sus colmillos sus garras Sangre por todo el coche, no encuentro mi cara La cosa verde me acechaba Sera que algunas noches, mi luna está ocupada Un salto del gris al plástico, desde la cocina al espacio Reglas distintas, mismo parecer, culpa del monstruo que yo alimenté La peor condena de un maltratador, la que envenenó mi imaginación Resulta difícil de comprender el juego de escapar y aprender Salí del bache ya me liberé, toca empezar de cero otra vez Sin contar los minutos, ningún reloj me espera Tras no pensar ya nunca en el después la mantis verde vuelve a aparecer Que se queme el infierno, yo seré hoy su cena Nada es lo que parece Vuelta a la pesadilla, ya no sonríe nadie Me clava su mirada Un insecto grande y verde, se me acerca por la espalda Sus colmillos sus garras Sangre por todo el coche, no encuentro mi cara La cosa verde me acechaba Sera que algunas noches, mi luna está ocupada Escapar y aprender
8.
Nirekin 03:50
Bakardadean galduta gaudenean Zailago egiten zaigu egia ikustea Iritzien indarrak agertzean Gure kaiola hartu eta beste leku batera Igeri eginez ahanztera hurbiltzen gara Ez zaitu entzun, ez zaitu entzun, nik ere ez Ezagutu ni bezela Orpoa dut minduta, bere mingainez Gorrotatu ni bezela Zure bizitzaren bidea galdu zaitu Gera zaitez nirekin batera Egunak eta urteak nahasteko Ez ahaztu nire izena Ta denbora luzatzen zaigunean Arazoa ahaztutzat ematen da Eguneroko fereka berpiztean Zure pentsamoldean ez dago arnas egiterik Amaigabeko kontuan atera ezinik Ez zaitu entzun, ez zaitu entzun, ni ere ez Ezagutu ni bezela Orpoa dut minduta, bere mingainez Gorrotatu ni bezela Zure bizitzaren bidea galdu zaitu Gera zaitez nirekin batera Egunak eta urteak nahasteko Ez ahaztu nire izena
9.
Pentsatzen zenuen dena joko bat zala Baina ez zenuen pentsatu hau zure bukaera izango zala Momentu onak eta txarrak pasa genuen Ignorantzia berdin bezala Gure oroimenean egongo zara Beti gurekin, lagun artean Ez gara inoiz zutaz ahaztuko Beti gurekin, gure barnean Nire begiekin ez zaitut ikusten Baina nire ametsetan egongo zara Zure lagun onak, beti egongo gara Agur esatea ez da erraza Etorkizunak zure bizitza kendu zizun Etorkizunik ez! Etorkizunik ez! Etorkizunik ez! Senda nazazu, min hau
10.
Ikusi ezazu behin eta berriz Moralaren irudikapen estamentala Boterearen alde eta menpean lekuratzen dena Jabetzak berdintasuna hil egin du! Sumisioaren oreka Gure barneko lehiaren grina da Genuen konfiantza osoaz Egunero elikatzen dena Bizi on baten kalte kolateralak Demokraziaren kontraesanak dira Handituz gutxi ala askoren ametsak Ahaztuta gelditzen direnen kontura Kaletik ibiltzen bakardadean Hotzaren biktimak eguzki ondoan Ez ahaztu inor ez dela zu baino hobe Paper puska bat kontrakoa esan arren Politak ez diren loreak hazten direnean Nola azaldu eta ulertu berdinak garela Egunerokoan murgildu Haien gezurrez elikatzea da Eta hortik ateratzekotan Askatasuna haiei erosi behar Barne iritzia zabaltzerakoan Gure aurka jokatzen ari gara Borroka luze batean etsaiak Haien artean nahasten baitira Ez ahal da ikusten haien kontrola Txirotasunaren esku hutsetan Ez ahaztu inor ez dela zu baino hobe Paper puska bat kontrakoa esan arren Politak ez diren loreak hazten direnean Nola azaldu eta ulertu berdinak garela Politak ez diren loreak Moztu nahi diren loreak Ahazturik dauden loreak
11.
Amigo mio 03:16
Amigo mío me decías cuando Mi botella no estaba vacía Yo creyendo que nuestra amistad existía Que nunca me abandonarías Pero me equivoque al pensar Que en ti se podría confiar Prefieres mis drogas Antes que una larga amistad. Me encuentras en un callejón vomitando entrañas a pleno pulmón Apareciste frente a mí, apartando la mirada, dejándome allí Tirado como un perro abandonado, en mal estado por lo que había tomado Mis ojos se caían mi cuerpo perecía y solo podía maldecir ¡El tiempo que estuve junto a ti! A la próxima, cuando me veas otra vez, en mal estado y sin poder moverme, pasa de largo y corre, ¡porque en tu boca vomitaré!
12.
La pérdida 03:29
Eras joven e inexperto, en el amor todo un necio La fiesta era tu motor para olvidar cualquier dolor De día te jodías estudiando tonterías Y de noche, sólo entonces, eras dueño de tu vida Ves que nada te llena, todo te da de lado Ya no te sirve de nada estar a nuestro lado Eres un prepotente, un desquiciado Todo ese veneno te ha cambiado Miles de movidas, miles de chorradas Miles de historias que ya no son nada Miles de momentos que has olvidado Que por la puta droga has desperdiciado. No nos mientas no nos digas que disfrutas siendo así No nos mientas no nos digas que no lo vas a repetir No nos mientas no nos digas que disfrutas siendo así No me mientas, no me digas, que así eres feliz. Miles de movidas, miles de chorradas Miles de historias que ya no son nada Miles de momentos que has olvidado Que por la puta droga has desperdiciado, Has desperdiciado.
13.
Arnasturiko haizearen bezala, denboran eskegita Odolaren kondairatik kanpo, isilean dirauena Arduraren kilkerra, isil ezina, egunero zeozer pizten nauena Neu naiz tiro egiten duena! Neu naiz tiro egiten duena! Ez du zentzurik neure amodioa, besteena kontuan hartzen ez bada Nola lagundu? Nola lagundu? Itxaron ala esku hartu? Informazioaren zeregina, kontzientzia sormenetik tristeziara Bilakatu egin da eta ohitu belarriak Irtenbideetan jardun beharrean, ito egiten gara arazoetan Anaitasunaren berotasuna atzean uztea Sentiberatasun eza telebistatik saltzean Familia baten gosea, ume baten negarra Ta ni idazten bitartean Joan da laguntzeko desira Ametsen hiria neure atzetik Aspaldian utzita, kaixo mundu ero Zeregin gehiago jada ez dut nik Egunez egun, bakarrik espero Anaitasunaren berotasuna atzean uztea Sentiberatasun eza telebistatik saltzean Familia baten gosea, ume baten negarra Ta ni idazten bitartean Joan da laguntzeko desira

credits

released February 23, 2013

license

tags

about

Striknina Bilbao, Spain

Basque power trio since 2006. Melodic, rare and fast Punk-Rock.

-Ispiluak (2023)
-Ikasitako mugak (2019)
-Rosebud (2013)

contact / help

Contact Striknina

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Striknina, you may also like: